Na 1 minuut stilte wegens het onverwachte overlijden van het markante Promotie-lid Bernard Bannink en het LSG-erelid en oud-wereldkampioen Boris Spassky begonnen we in het denksportcentrum in Leiden aan de teamwedstrijd tegen LSG3 op deze zonnige zaterdagmiddag. Er werden tegelijkertijd nog 6 andere teamwedstrijden gespeeld; bij de bar stond regelmatig een flinke rij.
Met 6 remises en 2 nederlagen verloren we met 3-5. In de vorige teamwedstrijd werd er ook op geen enkel bord gewonnen... Dat moet in de komende twee rondes wel verbeterd worden. Met 6 matchpunten uit 7 wedstrijden staan we op de 5e plek; in de laatste twee rondes spelen we tegen de nummers 7 en 8.
Henk aan bord 1 speelde met wit de opening onnauwkeurig: hij dacht uit de opening een middenspel zonder dames met licht voordeel te krijgen. Maar het was juist zwart die wat beter stond, ook in het eindspel dat al snel op het bord stond. Dat was wel te houden bij goede verdediging, maar meer dan een halfje zat er voor Henk geen moment in. Remise dus.
Timon had aan bord 2 in de opening met zijn dame teruggeslagen op d5 met de bedoeling die actief naar h5 te spelen. Een paar zetten later dacht hij na lang nadenken ten onrechte dat dat toch niet kon en zette zijn dame passief terug. Hierdoor kreeg wit een enorm initiatief op de c-lijn en even later op de zevende rij. Met goed verdedigen wist Timon zijn stelling te houden en bood wit remise aan. Hoewel, de stand 4-2 was voor LSG kon Timon remise niet uit de weggaan.
Michiel kwam op bord 3 wat minder uit de opening. Zijn tegenstander speelde een voor hem onbekende zijvariant en Michiel kon achter het bord niet het juiste antwoord vinden. De stelling bleef zeer scherp, wit had (nog) niet gerokeerd en ging voor een koningsaanval met een toren op h1 en dame op h2. Dit sloeg echter niet door en zwart had veel tegenspel door het centrum. Met hangen en wurgen kon hij voorkomen dat hij materiaal verloor, won zelfs een pion, waarna het ergste gevaar geweken was. Uiteindelijk werd remise na zetherhaling overeenkomen in wederzijdse tijdnood.
Johan voerde op bord 4 de zwarte stukken aan. In het middenspel taxeerde Johan de stelling verkeerd: de witte dubbelpion op d5 en d6 was niet zwak, maar juist heel sterk. Er vielen twee witte torens binnen op de c7 en e7 en daarna ging al snel het licht uit bij zwart. Zijn tegenstander kwam hiermee op 7 uit 7.
Paul kreeg op bord 5 met wit een siciliaanse partij. Hij kwam al snel beter te staan. Ook kon hij zwart beletten om te rocheren. Op een bepaald moment kon hij via een schijnoffer de zwarte stelling openbreken met winnende stelling. Paul zag echter spoken in die variant en durfde het niet aan. Toen verzandde de partij in remise.
Frans verloor met zwart aan bord 6.
Menno speelde tegen Manfred op bord 7. Afgelopen dinsdag nog zij aan zij strijdend in een uitputtingsslag in de HSB competitie, nu wederzijds geen behoefte tegen elkaar ten strijde te trekken in de KNSB competitie. Resultaat: (salon)remise.
Johan Valstar speelde op bord 8 met zwart de opening onnauwkeurig. Wit kreeg het loperpaar en vervelende druk tegen mijn stelling. Gelukkig wist ik hij zich langzaam aan de druk te ontworstelen en resteerde er uiteindelijk een eindspel met paard tegen loper, dat optisch nog steeds beter was voor wit. Het lukte om de pionnenstructuur volledig dicht te schuiven, zodat de witte loper niet meer kon binnenkomen. Remise!