De tegenstanders uit Amsterdam begonnen niet helemaal scherp aan deze wedstrijd, want ze stonden bij de Ontmoetingskerk in Naaldwijk en niet bij ons thuishonk voor KNSB wedstrijden in De Lier. We hebben sportief op ze gewacht en de klokken niet aangezet. Beide teams hadden in de vorige 7 ronden 6 matchpunten gehaald en er waren alleen theoretisch nog degradatiekansen. Verder was het opvallend dat Paul tegen Paul speelde en Frans tegen Frans (en in het tweede team speelde Wijnand tegen Wijnand!).
Michiel stond op bord 1 met zwart de hele partij iets minder. In het eindspel maakte zijn tegenstander het netjes af.
Henk kreeg op bord 2 met wit een Caro-Kann tegen en wist er aanvankelijk niets tegen uit te richten. Op zet 20 bood wit remise aan, omdat hij op een goede torenzet van zwart rekende. Die liet echter dameruil toe, waarna wit een structureel voordeeltje had met 2 sterke lopers. Nadat zwart nog wat steekjes liet vallen werd dit voordeel geleidelijk groter en het lukte Henk een pion richting de overkant te dirigeren. Het machinale monster gaf in de slotstand ruim +3 voor wit. Zwart liet zijn vlag vallen, wat nog wat werk scheelde. Punt voor ons.
Hoewel Paul met zwart aan bord 3 best redelijk uit de opening kwam, speelde hij daarna als een natte krant. Hij gooide de stelling veel te snel open, wat alleen maar voordelig was voor wit. Die zette dan ook een sterke aanval op, die ook doorsloeg. Paul verloor dus.
Johan Voorberg had aan bord 4 met wit na de opening wat meer ruimte, maar zijn tegenstander had met het loperpaar structurele compensatie. Zwart gebruikte veel bedenktijd had na 20 zetten nog maar 2-3 minuten over. Op het bord leek zwart een beetje onder druk te staan, maar vooral de tijdsdruk begon te tellen. Een flinke fout in een gelijkwaardige stelling leverde Johan eerst twee pionnen en later een punt op.
Timon speelde met zwart aan bord 5. Zijn tegenstander begon rustig, maar ging even later vol in de aanval. Waarschijnlijk was er een weg naar de winst, maar die vond wit niet, waardoor er een eindspel ontstond waarin Timon een pion meer had. Dat was vrij eenvoudig te winnen.
Op bord 6 werden vanuit de opening 3 lichte stukken geruild. Johan Valstar maakte met wit een verkeerde keuze en kwam moeilijk te staan. In een dubbele toreneindspel kon hij alleen passief zijn pionnen verdedigen. Toen zwart de stelling opende dacht Johan in het enkele toreneindspel de betere kansen te hebben. Zwart vond echter een actief plan en kon Johans vrijpion beter tegenhouden dan Johan de zwarte. Uiteindelijk had zwart een f en h-pion over maar kon geen goed winstplan vinden. Na 96 zette zorgde een dolle toren voor remise (en twee matchpunten).
Michael won aan bord 7. Frans verloor aan bord 8.
Een spannende 4½-3½ overwinning dus, waarmee we ook theoretisch veilig zijn. De avond werd afgesloten met een gezellig en lekker etentje in De Witte. In de laatste ronde spelen we thuis op 10 mei een streekderby tegen DSC2.