Westland Schaakt

Hier vind u de einduitslag van de Westlandse Schaak Kampioenschappen.

Vorige maand werd hij samen met zijn teamgenoten van En Passant clubkampioen van Nederland: GM Friso Nijboer, ex-profschaker, nu werkzaam in het bedrijfsleven maar gelukkig niet helemaal verloren gegaan voor het Nederlandse schaakleven. In de KNSB-competitie en sommige toernooien kunnen we nog steeds genieten van zijn vechtlust op het schaakbord. Ongeveer een jaar geleden beschreef ik een voorval tussen Ray Robson en Oleg Romanishin (Wie was er aan zet?) over wel of niet ingrijpen en aan het eind beloofde ik min of meer om een ander voorval te vermelden waarbij het tegenovergestelde gewenst was. En daar was Friso Nijboer bij betrokken. We gaan wel wat terug in de tijd. Het is 2008 en op het Media Park in Hilversum wordt – tegelijk met het HSG Open – het NK algemeen en NK vrouwen gespeeld..

Na de schitterende overwinning op concurrent BSV in de 8e ronde kon niets de promotie van ons vlaggenschip meer in de weg staan. We stonden immers nu 2 matchpunten en 4 ½ bordpunten voor op BSV, nog steeds de naaste concurrent. Tijdens een bezoek aan een gezellig terras in Wageningen na afloop van de 8e ronde werd ik (Henk van Putten) aangewezen om Manfred in de laatste ronde te ontlasten en als non-playing captain voor de wedstrijd tegen Charlois Europoort 2 te opereren. Om niets aan het toeval over te laten reisde Menno af naar Amsterdam om Henk op de hoogte te houden van de vorderingen van de concurrent, die daar tegen Caïssa 5 speelde. Verder waren er in de laatste wedstrijd de nodige fans om ons mentaal te steunen. Er kon dus niets misgaan, toch? Stoere praatjes, maar ik wil graag kwijt dat mijn bewondering voor vaste captain Manfred deze middag tot grote hoogte is gestegen. It’s a hell of a job!

Basisschool De Regenboog uit Naaldwijk is woensdagmiddag 6 april verrassend Westlands Basisscholenschaakkampioen geworden voor de groepen 3 t/m 5. Alle 18 leerlingen mogen 11 juni a.s. meedoen aan het Nederlands kampioenschap in Nijmegen.

In het vroege voorjaar van 2015 geeft het wedstrijdschema van de KNSB-competitie aan dat ik mij voor de 6e ronde moet melden bij het roemruchte VAS in Amsterdam. Zij moeten die middag de degens kruisen met Groninger Combinatie 3. Ruim op tijd stap ik de speelzaal binnen op een bovenverdieping van het Cygnus Gymnasium aan de Vrolikstraat waar de leden van VAS volop bezig zijn om alles in gereedheid te brengen voor de strijd. De Groningers zijn gelukkig ook netjes op tijd zodat na het inleidende praatje de wedstrijd op tijd kan beginnen.

De 78e editie van het Tata Steel Chess Tournament in Wijk aan Zee is alweer voorbij. Er is weer heel wat afgeschaakt en gepraat in dat knusse dorp aan de kust. Dit jaar geen dik pak sneeuw, geen harde stormen en geen gestrande boten. Dus niets heeft een soepel verloop in de weg gestaan. De Masters hebben voor het derde achtereenvolgende jaar twee keer buiten Wijk aan Zee gespeeld. Dit keer zijn Amsterdam (voor de tweede keer) en Utrecht uitverkoren om een speelronde van de Masters binnen de stadsgrenzen te laten spelen.

Er zijn weleens van die dagen dat het allemaal niet zo mee zit. En dat het spreekwoord ‘een ongeluk(je) komt nooit alleen’ bewaarheid wordt. Voor mijn gevoel overkwam mij vorig jaar september zo’n dag tijdens de eerste ronde van de KNSB-competitie. In Delft ben ik aangewezen voor een dubbelwedstrijd bij DSC Delft. Lekker dicht bij huis, buiten schijnt een rustig najaarszonnetje. Hulp van een stagiair. Wat kan mij verder vandaag overkomen?